Je succes heb je niet aan jezelf te danken

Wat een GE-WEL-DIG verhaal was het: je leven is maakbaar en volledig je eigen verantwoordelijkheid. Het enige dat ervoor nodig is? De wil om te slagen en succesvol te zijn. Kinderen van de jaren ’80 kregen dit motto met de paplepel ingegoten. Ook ik was er helemaal van overtuigd.
Veel geld verdienen? Veel status, prestige en macht vergaren? Laten zien dat jij aan de top van de voedselketen staat, boven op de apenrots? No problem! Met discipline, hard werken, gezond leven en positief denken, is het allemaal binnen bereik.
Bij tegenslag zorg je er zelf voor dat het weer goedkomt. Beter nog: dat je er sterker uitkomt. Hulp aanvaarden of, helemaal erg, erom vragen, is voor losers. En zolang je je doel nog niet hebt bereikt, moet je vooral blijven doorgaan.
De erfenis van de jaren 80
Zo klonken de jaren 80 en het begin van de jaren 90. Dit was de erfenis van Reagan, Thatcher en vooral van Milton Friedman. Voor mij waren dat de jaren waarin ik voor het eerst begon over mijn eigen leven na te denken: puberteit, eindexamen, universiteit, mijn eerste job.
Ik wist eigenlijk nog niet wie ik was en wat ik van het leven moest verwachten. Maar dit nieuwe, neoliberale verhaal dat vanuit de Angelsaksische cultuur overwaaide naar Europa klonk wel erg verlokkelijk. Succesvolle mensen willen graag geloven dat ze alles aan zichzelf te danken hebben en dat ze hun leven helemaal onder controle hebben.
Toen ik in 1992 begon aan mijn eerste job als Brand Manager Private Labels bij een van de grootste Duitse retailers, wilde ik dit uiteraard ook.
De grote knal
En toen werd het 1995 en kreeg ik zaadbalkanker. Met 29 werd ik voor het eerst keihard geconfronteerd met mijn eigen vergankelijkheid. En met de domme pech van deze ziekte. Het kwam allemaal goed, maar het leven – en werken als onderdeel daarvan – heeft voor mij toen wel een andere betekenis gekregen.
Terugkijkend was dit waarschijnlijk het moment dat ik besefte wie ik ben en wat mijn drijfveren zijn. Zevenentwintig jaar later ben ik het meest dankbaar dat ik toen ontdekte dat het geweldige verhaal over de maakbaarheid van leven en succes een fabeltje is. Wat een dikke b*lls*t! Deze ballon is gelukkig vroeg in mijn leven al doorgeprikt. De grote knal die daarbij hoort, wens ik overigens niemand toe.
Life is what happens to us while we are making other plans.
Allen Saunders – Publishers Syndicate
Het leven is niet maakbaar
Ik realiseerde me, dat je vooral veel geluk moet hebben in het leven om te kunnen doen wat je graag wil doen. Wat je wel zelf in de hand hebt, is waardering en dankbaarheid. Gezondheid – en vrijheid – moeten je helaas soms afgenomen worden om je te doen inzien dat het leven niet helemaal (helemaal niet?) maakbaar is.
Alle Sillicon Valley verhalen, alle CEO’s die vertellen dat ze hun succes helemaal aan zichzelf te danken hebben: laat me niet lachen!
Vrijwel elke ondernemer wil zijn zoals Steve Jobs, maar ze vergeten dat Jobs ondernemer geworden is door het lef te hebben om dingen te doen die niemand anders deed. Plus het geluk om alle wind mee te hebben: tijd, plaats, de juiste mensen om zich heen. Totdat het leven ook hem ‘gebeurde’…
Wat is jouw unieke verhaal?
Een paar weken geleden ‘gebeurde het leven’ mij nogmaals. Deze keer werd lymfeklierkanker geconstateerd. Dat is zwaar kl*te (pardon my French) en gewoon botte pech, vertellen de artsen mij. Het gaat ook deze keer allemaal goed komen en mijn haar groeit wel weer.
Ik hoop met mijn verhaal andere mensen, andere ondernemers te inspireren om hun overtuigingen over het maakbare leven overboord te gooien en te gaan doen wat ze graag doen. Ga op zoek naar jouw unieke talent en jouw onderscheidende verhaal en maak je niet druk over succes. Hard werken en doorzetten zijn zeker belangrijk, maar zonder een flinke dosis geluk en een sterke rugwind ga je geen bergen kunnen verzetten.